Popmuziek over drugs is natuurlijk niets nieuws. Van psychedelica in de jaren zestig en zeventig tot coke en xtc in de jaren tachtig en negentig – drugs waren nooit ver weg in de hitlijsten, impliciet of expliciet. Maar de laatste jaren zien we een directheid en letterlijkheid in de drugsverwijzingen die voorheen ondenkbaar was.
In Nederland staat Drank & Drugs van Lil Kleine en Ronnie Flex symbool voor die ontwikkeling. Sindsdien is het de norm geworden om zeer expliciet over harddrugs te rappen. Maar nu wordt er kennelijk óók gerapt over angstremmers als Xanax of een zelf te mixen drankje: hoestdrank (met codeïne) en frisdrank (Lean).
Lees het hele artikel van Haro Kraak op Volkskrant.nl