Een drugsverslaving wordt vaak gezien als een chronische (hersen)ziekte, maar dit idee staat haaks op nieuwe kennis over het herstel van verslaving. Mensen kunnen wel degelijk herstellen en daarbij groeien op persoonlijk, sociaal én maatschappelijk gebied. Dit is geen kwestie van een aan- of uitknop, maar een langdurig en complex proces, met positieve veranderingen in verschillende levensdomeinen. In de verslavingszorg is meer aandacht nodig voor herstelondersteunende zorg. Dat meldt Tilburg University.
“Elke positieve verandering is herstel”, stelt promovendus Thomas Martinelli. Voor het individu gaat herstellen niet enkel om het stoppen met problematisch middelengebruik, maar ook om de verbetering van kwaliteit van leven. Het middel zelf maakt voor dit proces niet zoveel uit.
Thomas Martinelli: “Verslaving zit diep verweven in iemands leven. Het gaat vaak hand in hand met allerlei sociale en psychische problemen, zoals armoede, psychische stoornissen of trauma’s. Pas als er naar het geheel wordt gekeken, is het mogelijk goede herstelondersteunende zorg te bieden. De bevindingen van het onderzoek kunnen bijdragen om deze zorg verder te ontwikkelen.”
Lees het hele artikel op Nationalezorggids.nl.