Kabinet, politie en de gemeente Amsterdam zouden drugsgebruikers gaan aanspreken op de maatschappelijke consequenties van hun drugsconsumptie. Er kwam niets van terecht.
Onderzoeker Martha de Jonge van het Trimbos-instituut stelt dat niet zomaar kan worden aangenomen dat het aanspreken van drugsgebruikers ook tot minder drugsgebruik leidt.
Ze wijst er op dat het goed is als mensen zich bewust zijn van de gevolgen van hun gedrag: van het eten van plofkip tot het rijden zonder autogordel. Maar dat betekent niet dat het menselijk gedrag vervolgens ook automatisch verandert. Voor zo’n gedragsverandering is het belangrijk dat gebruikers een alternatief handelingsperspectief wordt geboden, zoals bij plofkip het wijzen op biologisch vlees en vegetarische alternatieven. Bij drugs kan dat niet.
Daarnaast stelt De Jonge dat iemand bij het besluit om drugs te consumeren verschillende factoren afweegt, waaronder het stimulerende effect van de drugs, het gezondheidsrisico en wat vrienden van drugsgebruik vinden. „Het idee dat drugs gelinkt zijn aan een crimineel circuit kan een factor zijn, maar zal bij de meeste mensen echt ondergeschikt zijn. Het genotseffect en hoe er in de vriendengroep mee omgegaan wordt, weegt zwaarder dan of er mensen zijn neergeschoten of uitgebuit voor een lijntje coke.”
Lees het hele artikel van Camil Driessen op NRC.nl.