Lachgas staat op de Opiumlijst. Bezit, handel en verkoop voor recreatief gebruik is verboden per 1 januari 2023.
Wat is de geschiedenis van de wettelijke status van lachgas?
Lachgas viel door een besluit van het Europese Hof sinds juli 2016 onder de Warenwet. Dat wil zeggen dat de verkoper van lachgas zich diende te houden aan de verplichtingen van de Warenwet. Degene die ballonnen met lachgas op festivals verkocht aan gebruikers, voor geld of gratis was daarmee verantwoordelijk voor de veiligheid van het product dat hij of zij leverde. Daarvoor was verkoop voor ‘oneigenlijk’ gebruik van lachgas via de Geneesmiddelenwet verboden.
Lachgasverbod in de maak
Staatssecretaris Blokhuis werkte al een aantal jaar aan een verbod op lachgas. Aanleiding voor de maatregel was een advies van de drugsbeoordelingscommissie CAM uit 2019. Daarin werd het risico van lachgas voor de volksgezondheid “matig tot groot” genoemd. Er lag een wet klaar om recreatief gebruik te verbieden. De invoering ervan werd uitgesteld door gebrek aan geld voor handhaving. Daar is later wel geld voor uitgetrokken: 14 miljoen. In sommige gemeenten gold al een lokaal verbod.
Lachgasverbod is op 1 januari 2023 ingegaan
Sinds 1 januari 2023 staat lachgas op lijst 2 van de Opiumwet. Dit betekent dat de verkoop en het bezit van lachgas voor recreatief gebruik verboden is. De wet was al goedgekeurd door de Tweede Kamer en de Eerste Kamer, maar de Raad van State had twijfels. In juli 2022 vroeg de Raad van State zich af of het onderscheid tussen recreatief gebruik en medisch gebruik wel duidelijk genoeg is vastgelegd en adviseerde dit apart af te bakenen. Maar dat nam tijd in beslag en het kabinet koos er vanwege de risico’s van lachgas toch voor het lachgasverbod per 1 januari 2023. De handhaving blijft nog wel een punt van zorg.