Lachgas is niet zo onschuldig als het lijkt, weet Sophie. Anderhalf jaar lang was de twintiger in de ban van de ballon. In een afkickkliniek probeert ze van haar verslaving af te komen.
Sophie, een Rotterdamse, die vanwege de stigmatisering van mensen met verslavingsproblemen niet met haar echte naam in de krant wil, verblijft momenteel in een afkickkliniek van Brijder Jeugd. Dat ene ballonnetje leidde namelijk tot duizenden ballonnetjes, tot financiële problemen en eenzaamheid, paniekaanvallen en tintelende ledematen. Anderhalf jaar lang was ze maar met één ding bezig: lachgas.
Eenzaamheid, constante hoofdpijn en paniekaanvallen
Langzaam maar zeker nam de verslaving haar leven over. Van haar zuurverdiende geld, opgestreken door schoon te maken bij ouderen, kon ze niet langer rondkomen. Emoties verdwenen. En de relaties met haar ouders en vrienden gingen kapot. “Ik verkoos lachgas boven alles en iedereen.”
Lees het hele artikel van Isabel Baneke op Trouw.nl.
Lees ook: Kun je verslaafd raken aan lachgas?